Alfons-Ζενοφών-Ανδρέας Hochhauser

Τις τελευταίες μέρες με κράτησε ξύπνιο ως αργά την νύχτα το βιβλίο του Κ. Ακρίβου “Ποιός θυμάται τον Αλφόνς;”. Μιά αναφορά σε μιά μορφή του Πηλίου, τον Alfons-Ξενοφώντα-Ανδρέα Hochhauser, αυστριακό ;), έναν αναχωρητή, βοσκό, ψαρά, αρχαιοκάπηλο(;), επιχειρηματία, φυσιoλάτρη, πρακτικό οικολόγο, αρχαιολάτρη, και ανθρωπιστή.

Την πρώτη μου γνωριμία μ’ αυτό το “στοιχειό” του Πηλίου την είχα, μερικές βδομάδες πρίν, μέσω του βιβλίου του Κώστα Ανιτσά “Ἁνθρώπινες Ρίζες”, όπου εν έτει 1978 και του Αλφόνς έτι εν ζωή, ο καλός συγγραφέας του αφιερώνει 17 σελίδες, σε ένα βιβλίο που περιγράφει την ιστορία της Ζαγοράς και του Χορευτού! Η εντύπωση ήταν έντονη και το επόμενο βήμα, το βιβλίο του Ακρίβου, ήταν φυσικό επακόλουθο. Το ένα βιβλίο μετά το άλλο ήταν διαδοχικά βραχάκια που επιτρέπουν τον οδοιπόρο να περνάει τα ποταμάκια που κόβουν το δρόμο του.

Στο βιβλίο του Ακρίβου, αλήθεια και μύθος πλεγμένα με μαεστρία κατάφεραν να με κρατήσουν ξάγρυπνο αργά μέσα στην νύχτα, και να κλώθωγυρίζουν στο μυαλό μου υπαρξιακές ερωτήσεις. Σε μένα, έναν πενηντάρη, ένα υβρίδιο ντόπιου-ξένου… Δεν θα σας πώ περισσότερα – απλά σας προσκαλώ να το διαβάσετε. Ιδίως στην μέση ενός ελληνικού καλοκαιριού που τα πάντα σβουρλίζονται δαιμονισμένα… Διαβάστε το με κριτικό μάτι. Μην μπείτε στον πειρασμό να τα απορρίψετε όλα ούτε να τα δεχτείτε όλα. Η αλήθεια καμμιά φορά σχηματοποιείται με την αναζήτηση.

ΣΗΜ1> Η εικόνα είναι από ένα μνημείο για τον Alfons στην Κορομηλιά και είναι από το http://peliorama.gr
ΣΗΜ2> Το βιβλίο του Ακρίβου μπορείτε να το βρείτε παντού – εγώ το αγόρασα σε ένα βιβλιοπωλείο της Δημητριάδος.
ΣΗΜ3> Αν καταλαβαίνετε γερμανικά αξίζει να επισκευτείτε το http://www.alfons-hochhauser.de/ (αν όχι -υπάρχει και το google translate).