No. 1659. Το αντιαεροπορικό καταφύγιο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Βόλου και άλλα καταφύγια στην πόλη (κείμενο, φωτογραφίες Αντώνη Βραΐλα).

Εξαιρετική και δυστυχώς επίκαιρη ανάρτηση από τον @Anthony Vrailas

Το αντιαεροπορικό καταφύγιο του ΣΣ Βόλου, ένα μοναδικό μνημείο αρχιτεκτονικής.

Φαντάζομαι ότι πολλοί από τους ταξιδιώτες και τους επισκέπτες του ΣΣ Βόλου αναρωτιούνται τι είναι αυτό το περίεργο κτίριο με τις μυτερές στέγες που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το συγκρότημα του σταθμού.

Είναι το υπόγειο αντιαεροπορικό (Α/Α) καταφύγιο του ΣΣ Βόλου που κατασκευάστηκε το 1938 για να προφυλάξει προσωπικό και επιβάτες κατά τη διάρκεια ενός αεροπορικού βομβαρδισμού της πόλης ή των εγκαταστάσεων του σταθμού.

Η ιστορία των Α/Α καταφυγίων ξεκίνησε το 1936 από το καθεστώς της 4ηςΑυγούστου του Ιωάννη Μεταξά. Η τότε κυβέρνηση, υπολογίζοντας το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου πολέμου στην Ευρώπη με κυρίαρχο μέσο το πολεμικό αεροπλάνο και τους βομβαρδισμούς αστικών περιοχών με απώλειες σε αμάχους, προχώρησε στην εκπόνηση και υλοποίηση ενός πανελλήνιας εμβέλειας προγράμματος πολιτικής προστασίας.

Έτσι, κατέστη υποχρεωτική η κατασκευή καταφυγίων σε δημόσιους χώρους και νευραλγικές υποδομές όπως κυβερνητικά κτίρια, λιμάνια, σταθμούς, βιομηχανίες, κτλ. Επιπλέον, κάθε νεοανεγειρόμενη οικοδομή τριών ορόφων και άνω θα έπρεπε να έχει και υπόγειο Α/Α καταφύγιο.

Το Α/Α καταφύγιο του ΣΣ Βόλου βρίσκεται σε βάθος 6 μέτρων και διαθέτει μία υπόγεια αίθουσα χωρητικότητας 230 ατόμων με δύο εισόδους που φράσσονται από χαλύβδινες θωρακισμένες πόρτες και δύο εξόδους κινδύνου από την πίσω πλευρά. Το καταφύγιο διαθέτει μηχανικό σύστημα ανανέωσης του αέρα με αποτέλεσμα όταν ήταν πλήρες, η παραμονή του κόσμου στο καταφύγιο να ξεπερνά τις 3 ώρες.

Η χαρακτηριστική του σκεπή από οπλισμένο σκυρόδεμα πάχους 60cm έχει κατασκευαστεί με οξεία γωνία για να εξοστρακίζει τις αεροπορικές βόμβες.

Ο παλαιός Σταθμός Αστικών Λεωφορείων Βόλου (ΣΑΒ) των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων στη Νέα Ιωνία (γωνία Μαιάνδρου με Ικάρων) διαθέτει επίσης Α/Α καταφύγιο κάτω από τα κτίρια. Πολύ μικρότερο βέβαια από αυτό του ΣΣ Βόλου.

Ο Βόλος είχε και άλλα δημόσια καταφύγια με τα πιο γνωστά να είναι αυτό στο παλαιό Δημαρχείο του Βόλου (Δημητριάδος με Τοπάλη) και του Νοσοκομείου. Και τα δύο δεν υπάρχουν πλέον.

Ένα χαρακτηριστικό Α/Α καταφύγιο μικρής όμως χωρητικότητας υπάρχει σήμερα στη γωνία Γαμβέτα με Κονταράτου (πρώην Ορφέως) στον υπαίθριο χώρο του δημοτικού πάρκινγκ (πρώην κλινική Πιτσιώρη).

Επίσης, η μοναδική προπολεμική 4όροφη πολυκατοικία που έχει επιζήσει και διαθέτει Α/Α καταφύγιο βρίσκεται στην οδό Ιάσωνος 119. Η θωρακισμένη πόρτα του καταφυγίου φαίνεται στο μικρό δρομάκι, στο πλάι.

Σχέδια των Α/Α καταφυγίων του Δημαρχείου, του Νοσοκομείου και αυτού της οδού Γαμβέτα φυλάσσονται στο ιστορικό αρχείο του Δήμου Βόλου και μπορείτε να τα δείτε στο τέλος αυτής της ανάρτησης.

Τα καταφύγια της πόλης του Βόλου χρησιμοποιήθηκαν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρώτα με τους βομβαρδισμούς της πόλης/λιμανιού από την Ιταλική αεροπορία, μετά από τους Γερμανούς και προς το τέλος του πολέμου από τους συμμάχους .

Ευχής έργο θα ήταν το τόσο καλά διατηρημένο Α/Α καταφύγιο του ΣΣ Βόλου να μπορούσε να μετατραπεί σε ένα επισκέψιμο ή εικαστικό χώρο σε συνδυασμό με το μουσείο των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων που βρίσκεται στον όροφο του σταθμού.

Posted in Uncategorized | Tagged | Leave a comment

No. 1657 Άναυρος (δεκαετία 1940;)

Λεπτομέρεια από μια πρόωρη καρτ ποστάλ του Ν. Στουρνάρα.
Ισως δεκαετία 1940. Τραβηγμένη από τη Γορίτσα (το “φαλακρό” κομμάτι της φωτογραφίας είναι από εκεί). Αριστερά φαίνεται η “στροφή” του Νο. 3, τα λίγα κτίρια κέντρων της ακτής, αλλά και προς στο κέντρο το Μουσείο, το Νοσοκομείο, και των Λοιμωδών.

Σχόλια στο FB

Dimitris Galanos……και η δεσπόζουσα πολυκατοικία του Λυμπέρη ,εύπορου εμπόρου από το Bourgas,της Μαύρης Θάλασσας ,δίπλα στο μουσείο…

Panagiotis MastropanagiotisΣτο βάθος δεξιά ο μύλος του Καπουρνιώτη,και ο Άγιος Κωνσταντίνος

Posted in Uncategorized | Tagged | Leave a comment

No. 1656 O Τσιφόρος για το Βόλο

Ειδικά σήμερα το χρειαζόμαστε το χαμόγελο, έστω και αν είναι ένα αχνό μειδίαμα.

Ο Τσιφόρος είναι χιούμορ εποχής. Όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε, τόσο λιγότερο συνδεόμαστε. Δεν παύει όμως να είναι κλασσικός. Εδώ ένα κεφάλαιο για τον Βόλο από το βιβλίο του “Ελληνική Κρουαζιέρα”. που ήταν συρραφή από άρθρα που είχε δημοσιεύσει στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1959, το καθένα από τα οποία ήταν αφιερωμένο σε μια πόλη της Ελλάδας.

Posted in Uncategorized | Tagged , , | Leave a comment

No. 1653 Αργοναυτών και Σόλωνος (δεκαετία 30)

Το μπέρδευα πάντοτε αυτό το όμορφο κτίριο με το Ξενοδοχείο Μινέρβα [1] που ήταν όμως ανατολικότερα στην Ηπείρου. Το έχουμε δει πολλές φορές αρχίζοντας από την αγνώστου προέλευσης φωτογραφία του ΔΗΚΙ [2]. Είναι η γωνία Αργοναυτών και Σόλωνος – που φαίνεται στην καρτ ποστάλ του Στεφ. Στουρνάρα [3] και στην εξαιρετική φωτογραφία του Ζημέρη [4,5] (ΔΗ.Κ.Ι) με την Ναυτιλία στα δεξιά και φανερά τα τραύματα των βομβαρδισμών των τελευταίων ημερών του πολέμου. Εδώ φαίνεται πανέμορφο σε μια λεπτομέρεια καρτ ποστάλ του Ιωασαφάτ. Ο κ. Ν. Ταλαδιανός μας είπε ότι ήταν ιδιοκτησία Ευσταθίου και Γεωργίου Σκρετα και από το 1932 Φωτεινής Σκρετα κατά το 60% και 40% στον Γεράσιμο Φλωριά. Προπολεμικα στέγαζε το εμπορικό επιμελητήριο και καταστράφηκε από τον βομβαρδισμό των Βρετανών. Μετα τον πόλεμο στη θέση του χτίστηκε το πρώτο ξενοδοχείο Αύρα που έπεσε στους σεισμούς.

[1] 371. H … ιστορία της Μινέρβας
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/a.255813411210720/424123371046389/
[2] 99. Οδός Αργοναυτών, ~1900
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/a.255813411210720/509564819168910
[3] 264. Η Παραλία δυτικά της προβλήτας (~1900)
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/pb.255808977877830.-2207520000.1398734142./357620341030026
[4] 262. Ταβέρνα η Ναυτιλία (1944)
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/pb.255808977877830.-2207520000.1398790091./357193457739381
[5] 263. Tαβέρνα η Ναυτιλία (1944) – μέρος δεύτερο
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/pb.255808977877830.-2207520000.1398790091./357448421047218

Posted in Uncategorized | Tagged , , , , | Leave a comment

Νο. 1652 Χορευτό (~1939 F. Perilla)

May be an image of body of water
Φωτογραφία Francois Perilla (1939)

Σας εύχομαι, την ηρεμία της θάλασσας που φαίνεται στην φωτογραφία του Francois Perilla από το βιβλίο του “Aux Pays des Centaures: Le Pelion”, Athenes 1940. που έχει βγει και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μάτι. Το βιβλίο περιέχει θαυμάσιες ζωγραφικές του με νερομπογιές και τις φωτογραφίες του.

Περισσότερα για τον Perilla στο Πήλιο, στο άρθρο του Κ. Λιάπη «Τα χωριά του Πηλίου στα 1939 με τη ματιά του Γάλλου περιηγητή Francois Perilla» στον 20ο τόμο της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών και για την παρουσία του και τα έργα του σε άλλες περιοχές της Ελλάδας εδώ: https://nataliavogeikoff.com/…/the-mystery-artist-in…

Posted in Uncategorized | Tagged , , | Leave a comment

No. 1650 O Βόλος (~1900-1910) – χαμένο έργο της Σοφίας Λασκαρίδου

May be art

Ο αγαπητός φίλος Δημήτρης Παπαγεωργόπουλος συνεχίζει να μας εκπλήσσει. καθώς συνεχίζει να δουλεύει το πολύτιμο και εκτενές αρχείο της Σοφίας Λασκαρίδου που έχει στα χέρια του. Από αρνητικά φιλμ των έργων της έχει ήδη “αναστρέψει” την καταλυτική πορεία του χρόνου και έχει “ξαναφέρει” στο σήμερα έργα της που θεωρούταν χαμένα. Σήμερα μου έστειλε ακόμα ένα. (πάλι ευχαριστώ πολύ!!)

Πιθανόν να είναι το “Αποψις Βόλου” από την ατομική έκθεση της Λασκαρίδου στον Παρνασσό (1907), που το ξέρουμε ότι υπάρχει από τη μεταπτυχιακή διατριβή της Χριστίνας Γραμματικοπούλου [1]. Η χρονολόγιση γύρω στο 1907 είναι μια καλή υπόθεση μιας και η παρουσία της Λασκαρίδου στην Πορταριά εκείνο τον καιρό έχει ήδη τεκμηριωθεί.

Η θέα είναι σίγουρα από Πορταριά. Η αραιοκατοικημένη πόλη αντιστοιχεί σίγουρα στις αρχές του αιώνα. Το κεφαλόσκαλο φαίνεται καθαρά αλλά όχι ο κυματοθραύστης που πρέπει να έχει έτος κατασκευής γύρω στο 1910. Ο Άναυρος φαίνεται καθαρά. Kαι η σημερινή Κύπρου από την Αναλήψεως ώς και κοντά στην Άλλη Μεριά. Ο χωματόδρομος προς Πορταριά και η Επισκοπή.
Πείτε μου τι άλλο βλέπετε!

ΣΗΜ Ο ελάχιστος επιχρωματισμός είναι τεχνητός μιας και η φωτογραφία προέρχεται από ασπρόμαυρο αρνητικό.

“Η ζωγράφος Σοφία Λασκαρίδου (1876-1965)”, 2007, Α.Π.Θ.

Posted in Uncategorized | Tagged , , , , , | Leave a comment

No. 1649 To βόρειο άρκο της πόλης μεταξύ Ιωλκού και Ογλ (1928)

May be an image of outdoors

Συνεχίζουμε να κοιτάμε λεπτομερώς κομμάτια της πόλης από την αεροφωτογραφία που απέκτησα πρόσφατα. Ανοίξτε την σε πλήρη οθόνη και μεγαλώστε την για καλύτερη απόδοση των λεπτομερειών. Εδώ βλέπουμε το βόρειο κομμάτι της πόλης χοντρικά μεταξύ της Ανάληψης (1) που μόλις φαίνεται στα δεξιά και του Περβανά (9) που φαίνεται ανάμεσα στα πανύψηλα δένδρα αριστερά.

Η Κύπρου (ο … “στραβός” δρόμος) φαίνεται καθαρά με το σημείο που είναι το 3o Γενικό Λύκειο (2) να είναι ανοιχτός χώρος με πράσινο και δέντρα. Λίγο πιο πάνω νομίζω ότι φαίνεται του Σκαρίμπα (3) η μακαρονοποιεία που ιδρύθηκε το 1919 και για δύο χρονια ήταν στην Δημητριάδος με Μαυροκορδάτου αλλά το 1921 μετακόμησε Κύπρου και Αχιλλοπούλου. Περίεργο είναι το οικόπεδο μεταξύ Καρτάλη και Σπυρίδη (Ορμινίου και Χ λεγόταν τότε) και Αναλήψεως και Αχιλλοπούλου (4), με ένα τριγωνικης πρόσοψης κτίσμα στο κέντρο. Ξερει κανείς κάτι σχετικό; O ελαιώνας (5) αρχίζει απο σχετικά χαμηλά αυτή την εποχή. Δεξιά και επάνω φαίνεται το εργοστάσιο Σακχαροπήκτων (6) που συζητούσαμε τις προάλλες. Το γυμναστήριο υπάρχει ήδη (7) – έγινε σε οικόπεδο που δωρήθηκε από τον Ι. Καρτάλη στα 1908.

Οι περιοχές (8α) και (8β) αλλά και δυτικά της Ιωλκού (8γ) πρέπει να είναι οι “περίφημες” προσφυγικές παράγκες. Έχω βάλει ερωτηματικό γιατί κάποια βιβλία μιλάνε μόνο για δυτικά της Ιωλκού απέναντι από το Γυμναστήριο, αλλά η φωτογραφία δείχνει και ανατολικά πάνω και κάτω από το Γυμναστήριο. Τενεκέ-μαχαλά τον αποκαλεί ένας παλιός κάτοικος [Α]. Συγκρίνετε τις μικρές πρόχειρες παράγκες εκεί με τα αντιστοιχα σπίτια κάτω από την Αναλήψεως. Ήταν το τρίτο κύμα των Ανταλλάξιμων (1924) – το απότέλεσμα ενός ψυχρού αλλά μάλλον ρεαλιστικού Πρωτόκολου ανταλλαγής πληθυσμών στα πλαίσια της Συμφωνίας της Λωζάνης. 1.5 εκατομμυρίου χριστιανών ήρθαν από την Τουρκία στην Ελλάδα και 600 χιλιάδες μουσουλμάνων έφυγαν από την Ελλάδα στην Τουρκία. Οι πρόσφυγες του τρίτου κύματος αρχικά εγκαταστήθηκαν σε σκηνές στο νεκροταφείο σε οικτρή κατάσταση. Με την κατάσταση στο απροχώρητο, πολλοί από αυτους έστησαν παράγκες από μόνοι τους στο τότε τέρμα Ιωλκού. Στα 1933 (σχεδόν 10 χρόνια μετά) ο Α. Τριγκώνης σε άρθρο του σε τοπική εφημερίδα [Β] λέει “Δεν είναι δυνατόν να μένουνε άνθρωποι ζωντανοί αυτού. Δεν είναι συνοικισμός ανθρώπων αυτός. Είναι μια κόλασις… Κάτι σαρακοφαγωμένες σανίδες, βαλμένες όπως όπως μισοχωμένες στο χώμα σχηματίζουν τις παράγκες αυτές. Νερό και αποχωρητήρια δεν υπάρχουν πρακτικά. Ο Δήμος Παγασών έφτιαξε τρία αποχωρητήρια και άλλα τρία πηγάδια. Σκεφθήτε τώρα αν είναι δυνατόν, εξακόσιες οικογένειες, δηλαδή σχεδόν τρεις χιλιάδες άτομα να εξυπηρετηθούν με τρία αποχωρητήρια και τρία πηγάδια”…. Αρκετοί έμειναν εκεί μέχρι και την αρχή της δεκαετίας του 1950.

Δείτε επίσης και στο
762. Οι παράγκες της Ιωλκού (1940)
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/a.255813411210720/781200685338654

Στο κάτω μέρος φαίνεται η Πλατεία Ελευθερείας (10) και το μέγαρο Χατζηκυριαζή (11)

[Α] Δ. Σταθάς-Κωνσταντάρας “Μικρασιάτες Πρόσφυγες στην Μαγνησία”, Εκδοση Πολιτιστ. Οργαν. Δήμου Ν. Ιωνίας, 2008
[Β] Α.Τ. (Αθως Τριγκώνης), “Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΥ ΙΩΛΚΟΥ”, Λαική Φωνή Μάρτιος 1933

Posted in Uncategorized | Tagged , , , , , , , , , | Leave a comment

No. 1648. Mπροστά στα ερείπεια του Θεοξένεια – Πορταριά 1949

May be a black-and-white image of 1 person, brick wall, outdoors and tree

Aπό τα αρχεία του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, που με υπότιτλο:
“20 Ιουλίου1949. Aνάβαση στην Πορταριά, ένα θερινό θέρετρο που ήταν πολύ περιζήτητο προπολεμικά. Σε ύψος 700 μέτρων επάνω στον ορεινό όγκο του Πηλίου δεσπόζει στον κόλπο του Βόλου. Ηταν ένα πολύ πλούσιο και καταπράσινο χωριό, γιατί το νερό κυλάει παντού άφθονο. Φημισμένη για τα λουλούδια, τις γιγάντιες ορτανσίες και τα λαχταριστά φρούτα της, η Πορταριά είναι σήμερα γεμάτη ερείπια.”

YΓ. Ευχαριστώ πολύ τον @Kostas Dorkas που την υπέδειξε.
Δείτε επίσης:
504. Η Πορταριά και το Κατηχώρι καίγονται (5/10/1944)
https://www.facebook.com/…/a.255813411…/514046515387407/
40. Το ξενοδοχείο Θεοξένια της Πορταριάς
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/posts/264992750292786:0 See less

Posted in Uncategorized | Tagged , , , | Leave a comment

No. 1647 Αιγαίο, Πήλιο, Hiroshi Sugimoto από την σειρά “Θαλασσογραφίες” (1980-2002)

May be a black-and-white image of nature and fog

Κάτι … διαφορετικό. Η φωτογραφία αυτή με τιτλο “Αιγαίο, Πήλιο” πουλήθηκε για 245000 αγγλικές λίρες το 2014 στο Christies του Λονδίνου [1]. Και δεν ήταν η πιο ακριβή. Μια άλλη [2] πάλι με τίτλο “Αιγαίο, Πήλιο” έφτασε στις 525000 λίρες!….

Είναι άραγε η φωτογραφία αυτή ένα παιδιάστικο αστείo, φτιαγμένο από κάποιον που κάθεται στην γωνία και διασκεδάζει με το ψευτοκουλτουριάρικο ψάξιμο του θεατή; Πολλοί αντιδρούνε στην θέα έργων μοντέρνας τέχνης με τη γνωστή έκφραση που λέει “αυτό θα το έφτιαχνε και ένα παιδί”.

Γνώμη μου είναι πως αρκετά (όχι όλα) από τα έργα της μοντέρνας τέχνης έχουν ένα βάθος που δεν σου προσφέρεται
στο πιάτο. Πρέπει να ψάξεις και να το βρείς. Και είναι αυτή η πρόκληση στην προσπάθεια που συχνά είναι και μία από τις
αξίες τους.

Κατ’ αρχάς ας αρχίσουμε με την παρατήρηση με το γεγονός ότι είναι φωτογραφία. Μεγεθύντε την και θα δείτε τα κύματα. Οι φωτογραφίες του Hiroshi Sugimoto δεν είναι μια απλή συλλογή εικόνων οικείων τοπίων αλλά είναι προσκλήσεις για αναζήτηση στην ιστορία, τον παρελθόντα χρόνο και τις αναμνήσεις. Χρησιμοποιώντας την ίδια φωτογραφική διαδικασία που χρησιμοποιήθηκε την εποχή της εφεύρεσης της, ο Sugimoto βασίζεται στην αργυροτυπία, μια τεχνική σχεδόν απαρχαιωμένη, για την εκτύπωση των φωτογραφιών.Η φωτογραφία του είναι και εξαιρετικά στυλιζαρισμένη και αφηρημένη. Η σειρά του “Seascapes” (1980-2002) μοιάζει σε μερικούς ρομαντική γιατί μοιάζει να απεικονίζει την απεραντοσύνη των θαλασσών. Αλλά μια φωτογραφία μόνο της θάλασσας θα έμοιαζε σχεδόν ασφυκτική στον θεατή. Φωτογραφίσμένη από μια ελαφρώς ανυψωμένη γωνία, αποπνέει μια ισορροπία μεταξύ ουρανού και θάλασσας είναι που είναι καθοριστική αλλά όχι επιβλητική. Υπάρχει μια διακριτικότητα, μια λεπτότητα. Ο χρόνος φαίνεται σταματημένος. Η εξισορρόπηση των ελαφρών κυματισμών με το ελαφρύ λευκό του ουρανού είναι τόσο απαλή που δυσκολεύεται να πιστέψει κανείς ότι δεν είναι μια ψηφιακά παραγμένη/επεξεργασμένη εικόνα.

Είναι δύσκολο, σχεδόν αδύνατο να αισθανθεί κανείς την επίδραση αυτής της φωτογραφίας στο θεατή παρατηρώντας την στον υπολογιστή. Οι φωτογραφίες αυτές είναι περίπου 1,5 με δύο μέτρα. Βλεποντας την σε ένα τοίχο δίνει την αίσθηση σχεδόν μιας πρόκληση στον θεατή να δώσει την δική του ερμηνεία.
Η επιτυχία της είναι ότι τον κάνει να σκεφτεί. Τον παρασύσει σε ένα διαλογισμό που με κάθε ανάσα γίνεται βαθύτερος.
Μια πιο λεπτομερή παρατήρηση θα επικεντρωθεί στον ελαφρύ κυματισμό που υπενθυμίζει ότι το πέλαγος είναι κάτι το ιδιαίτερα ζωντανό. Άλλωστε από αυτή την αρχέγονη σούπα προήλθε η ίδια η ζωή.

Το ξέρω, δεν προσφέρεται ούτε η εποχή, ούτε το μέσο για τέτοιου είδους σκέψεις. Πολλοί θα προσπεράσουν αυτή την ανάρτηση. Thanks for stopping by 😉. Λίγοι θα αφήσουν ένα like της συμπάθειας. Το γεγονός ότι αφορούσε την περιοχή μας ήταν για μένα το κερασάκι στην τούρτα. Η “τούρτα” για μένα ήταν η ευκαιρία ενός διαφορετικού αναλογισμού που ήταν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτος στην πολύπλοκη καθημερινότητα των καιρών που ζούμε. Αν συμβεί το ίδιο και σε λίγους από σας θα ήταν πραγματικά χαρά μου.

ΥΓ. Για τους φίλους της μουσικής, o Sugimoto έδωσε μια από τις “Θαλασσογραφίες” του για το άλμπουμ των U2 “No line in the horizon”.

[1] https://www.christies.com/lot/lot-5834609
[2] https://www.christies.com/lot/lot-5037905

Posted in Uncategorized | Tagged | Leave a comment

No. 1627. Παρέα μπροστά στην Μηλιώτικη Σχολή (1910-20).

Συνεχίζω με την πρότελευταία φωτογραφία του αρχείου Αριστ. Ζάχου [1]. Μια παρέα (πιθανώς φίλοι/συνταξιδιώτες του Ζάχου) μπροστά στην Μηλιώτικη Σχολή [2]. Εντυπωσιακή κατά την γνώμη μου και σχετικά άγνωστη στο κοινό της περιοχής. Αν και η πηγή [3] την χρονολογεί στα ~1920, οι τελευταίες συζητήσεις για το ταξίδι του Ζάχου και τις φωτογραφιες του από την περιοχή μάλλον υποδεικνύουν 1910. Ο Ζάχος [4] (1871−1939) είναι σημαντική προσωπικότητα που σχετίζεται με το Βόλο μιας και είναι ο αρχιτέκτονας και σχεδιαστής των ναών του Αγίου Κωνσταντίνου, Αγίου Νικολάου και Μεταμόρφωσης.

[1] Φωτογραφίες Αρχείου Αριστ. Ζάχου
α) Νο. 1617. Ο Αριστοτέλης Ζάχος και η παρέα του στην Μπράνη https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/posts/4076958942429462(1921)
β) No 1615 Η κρήνη της πλατείας στην Μακρινίτσα https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/posts/4062102630581760
γ) No. 1623 “Οικία Ριζοδήμου” Πορταριά (~1910)https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/a.255813411210720/4203004069824948/

[2] Για την Μηλιώτικη Σχολή – παλαιότερες αναρτήσεις:
α) No 1620 Μηλιώτικη Σχολή (1905) https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/posts/4123449654447057
β) Νο. 872. Η Σχολή των Μηλεών και τα 3 συκώτιαhttps://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/photos/a.255813411210720/902511756540879
γ) No. 1244 Το Συμφωνητικό της Μηλιώτικης Σχολής(1814)
https://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/posts/1754579354667444

[3] Ήπειρος, Θεσσαλία, Μακεδονία, “Μέσα από τον φακό του Αριστοτέλη Ζάχου: 1915-1931”, έκδοση Μουσείου Μπενάκη 2007.

[4] Νο. 1271 Το πορτραίτο του Αριστοτέλη Ζάχου από τον Γεώργιο Γουναρόπουλοhttps://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou/posts/1851936034931775

Posted in Uncategorized | Tagged , , | Leave a comment