684. “Τι είναι Θεός”;

“Τι είναι Θεός”;
—————-
«… Έτσι ξεσηκωμένοι οι Εβραίοι του Βόλου, υποβοηθούμενοι γενναιόψυχα από τον ορθόδοξο Επίσκοπο … σκόρπισαν στη γύρω περιοχή …. Στην πόλη δεν έμειναν παρά μερικοί απομονωμένοι, δειλοί και οι ανάπηροι. Την νύχτα της 24 – 25 Μαρτίου 1944 συνελήφθησαν από τους Ες·Ες όσοι βρέθηκαν στην πόλη …. χάθηκαν 130. Μόλις έφυγαν οι αιχμάλωτοι η γερμανική αλητεία λεηλάτησε τα καταστήματα και τα σπίτια των Εβραίων.» [1] Με τη βοήθεια του Μητροπολίτη Ιωακείμ και του Γερμανού Πρόξενου Χέρμουτ Σέφελ το μεγαλύτερο ποσοστό της εβραϊκής κοινότητας σώθηκε (γύρω στα 700 άτομα). Και ενώ οι λεπτομέρειες της προσπάθειας των δύο αυτών ανδρών είναι αξιομνημόνευτες και ελπίζω να μας απασχολήσουν σε μιά άλλη ανάρτηση, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα κομμάτι από τα απομνημονεύματα του Τζόρτζιο ντε Κίρικο [2] που είναι σχετικό και μας λέει:

“Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κατοχής στον Βόλο, μια μέρα παίζοντας στον κήπο έπεσα και μετατοπίστηκαν τα κόκαλα του δεξιού μου αγκώνα. Το χέρι μου έμεινε διπλωμένο και άκαμπτο και δεν μπορούσα να το κουνήσω με κανέναν τρόπο. Η μητέρα μου ζήτησε από ένα γέρο Εβραίο, που εμπορευόταν άδεια μπουκάλια κι έλεγε ότι είναι και λίγο γιατρός, να θεραπεύσει το μπράτσο μου. Αυτός μου έκανε εντριβές με λίπος χοιρινό αλλα το μπράτσο μου δεν καλυτέρευε και χρειάστηκε να καλέσουμε το γιατρό του πλοίου Βεζούβιος πού ήρθε και με παρακολούθησε μέχρι πού έγινα τελείως καλά. Eκείνος o γέρο Εβραίος αγόραζε μποτίλιες άδειες γυρίζοντας στη μικρή πόλη μ’ ένα σάκο στους ώμους. “Όταν τύχαινε στο σπίτι μας, ενώ βρισκόταν εκεί ο πατέρας μου, έδινε εντολή στους υπηρέτες να του δίνουν όλα τα άδεια μπουκάλια και να μην του παίρνουν λεφτά. Τα χαμίνια τής γειτονιάς γελούσαν όταν έβλεπαν το γέρο Εβραίο να έρχεται και τον πειράζανε. Μια φορά, καθώς έβγαινε από το σπίτι μας με το σακούλι γεμάτο μπουκάλες, αυτό άρχισε να στάζει γιατί καθώς φαίνεται μερικές μπουκάλες μεταλλικού νερού δεν ήταν τελείως αδειανές.Εκείνη τη μέρα η φασαρία των παιδιών τής γειτονιάς έφτασε στο αποκορύφωμα, βλέποντας το γέρο Εβραίο σαστισμένο, ακίνητο στη μέση τού δρόμου, περιμένοντας να σταματήσει να τρέχει το σακούλι πίσω από τις πλάτες του. Ό πατέρας μου, που κατά τύχη είχε παρακολουθήσει τη σκηνή, θύμωσε και κυνήγησε τα παιδιά μαλώνοντας και απειλώντας τα……Εκείνα τα αλητάκια πού περιγελούσαν το γέρο Εβραίο, έτσι ανυπεράσπιστος όπως ήταν, μόνος και ανίκανος να αμυνθεί, έδειχναν σε μικρογραφία αυτό πού συνέβη πολλά χρόνια αργότερα: την αισχρή αντισημιτική προπαγάνδα πού προκλήθηκε από τον Χίτλερ και βρήκε ιδανικό έδαφος για να αναπτυχθεί στη σαδιστική διαστροφή τού γερμανικού λαού. Ο αντισημιτισμός δεν είναι άλλο από σαδισμό που από ένα απλό γεγονός, όπως όταν λες ότι κάποιος είναι Εβραίος, όταν «ανακαλύπτεις» τον Εβραίο, οδηγεί στις ατιμίες τού μαρκησίου ντελ Γρύλλο [3], πού κουβαλούσαν μνήμες του 1700, και πού ύστερα μέσω γεγονότων λιγότερο ή περισσότερο σοβαρών, του είδους της υπόθεσης Ντρέιφους [4], μπορεί να φτάσει στο σαδισμό και στην εγκληματικότητα πού έδειξαν οι Γερμανοί με τη συστηματική καταδίωξη και τις μαζικές σφαγές.

Εκείνα τα αλητάκια τού Βόλου, ίσως από μια υποσυνείδητη ανάγκη να δικαιώσουν την κακία τους, λέγανε για το γέρο Εβραίο ότι «δεν πίστευε στο Θεό». Εγώ περίεργος θέλησα μια μέρα να ξεκαθαρίσω το πράγμα και, ενώ ο γέρο Εβραίος έβγαινε από τον κήπο τού σπιτιού μας με το σάκο γεμάτο άδειες μπουκάλες, τον πλησίασα και τον ρώτησα τι είναι Θεός. Αυτός σταμάτησε, με κοίταξε, ακούμπησε μαλακά το σάκο του χάμω και αφού μου έδειξε με το μακρύ άσαρκο χέρι του τίς πλαγιές του Πηλίου πού ύψωνε στο βοριά τη ράχη του, κατάσπαρτη από άσπρα χωριά, αφού μου έδειξε τον ουρανό και τα σύννεφα πού πλανιόνταν ψηλά, μου είπε: «Να, Θεός είναι τα βουνά, o ουρανός, τα σύννεφα…». […]

ΣΗΜ. Η φωτογραφία είναι της εβραϊκής συναγωγής του Βόλου, που είχε ανατιναχτεί από τους Γερμανούς, το 1943. Είναι του Κ. Ζημέρη και πρέπει να είναι αμέσως μετά την απελευθέρωση.

[1] Προσωπική μαρτυρία του Ιωσήφ Νεχαμά. Τσιλιβίδης, Δημήτριος Ηλ. Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιωακείμ Αλεξόπουλος, Θεσσαλονίκη 2001, σ. 234. Μπορείτε αν το διαβάσετε online στο http://tinyurl.com/k8fsncc (στον ιστότοπο της Μητρόπολης Δημητριάδος.
[2] Τζόρτζιο ντε Κίρικο, Αναμνήσεις από τη ζωή μου, εκδ. Ύψιλον, 1985
[3] http://en.wikipedia.org/wiki/Il_Marchese_del_Grillo
[4] http://el.wikipedia.org/wiki/Υπόθεση_Ντρέιφους