895. Κίτρινη Αποθήκη (φώτο και κείμενο Ν. Στουρνάρα [1])

“Ένα κολαστήριο που ξερνάει μηνύματα θανάτου… Το τεράστιο αυτό κτίριο κρύβει το τελευταίο σκαλοπάτι της ανθρώπινης ταπείνωσης, το έσχατο σκαλοπάτι της ζωής… Θύματα τσακισμένα και μάτια σβυσμένα από τα θανάσιμα μαρτύρια των ξυλοδαρμών, αλλά με καρδιά μεγάλη, που λαχταρά την ζωή!…

Περνάς απ’ έξω και τρέμεις… Εδώ φώλιαζαν τα φίδια του ελληνισμού.. Οι εξαχρειωμένοι εφιάλτες που ατίμαζαν την πατρίδα
και πρόδιδαν το έθνος… Οι μακάβριοι θόρυβοι των μοτοσυκλετών και τα στυγνά σεισμικά χτυπήματα των γκαζοτενεκέδων που ταράζαν τον τόπο, κάλυπταν τα εφιαλτικά ουρλιαχτά των αγρίων βασανιστηρίων των αθώων θυμάτων, των αγνών πατριωτών…

Εδώ, κάθε μέρα, αυτοκίνητα της Γκεστάπο ξεφόρτωναν για “ανάκριση” τους συλληφθέντες ομήρους, ενώ ένας κουκουλοφόρος καταδότης, “η μούμια” όπως τον αποκαλούσαν ξεχώριζε τους μελλοθανάτους σύμφωνα με την δική του κρίση…

Κι ένας ολόκληρος αιώνας από όνειρα, αγώνες και ελπίδες, έσβυνε μπροστά στις κάνες των όπλων… Ενώ στους τοίχους ήταν χαραγμένα με το αίμα των μελλοθανάτων, πονεμένα παράπονα και στερνές εκφράσεις απόγνωσης για τον άδικο χαμό της πολύτιμης ζωής: “Αντίο Ελλάδα… σήμερα θα με εκτελέσουν… πέστε στην μάνα μου να μην με περιμένει… Είμαστε αθώοι.”
”

ΣΗΜ. Η φωτογραφία και το κείμενο είναι του Ν. Στουρνάρα από το βιβλίο του “Η τραγωδία της κατοχής: Μαγνησία 1943-44”, Τόμος Β, Αθήνα, 1996. Στο κείμενο άλλαξα τον χρόνο από ενεστώτα σε αόριστο…
Η ‘’Κίτρινη Αποθήκη’’ κατασκευάστηκε στην συμβολή Γαζή και Βασσάνη το 1926 από την αμερικάνικη εταιρία “America Tobacco Company”. Το κτίριο χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το ΥΠΠΟ το 1993.
Γνωρίζω ότι υπάρχει σχέδιο αξιοποίησης του κτιρίου από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και ότι υπάρχουν αντιδράσεις. Θα ήθελα να ακούστούν όλα τα σχετικά σχολια, αρκεί η συζήτηση να γίνει με κόσμιο τρόπο. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.